4 Aralık 2007 Salı

HAYVANLARA MERHAMETİN FAZİLETİ

Çocuklar, kadınlar, yaşlılar, yetimler, kimsesizler, hastalar ve yoksullar başta olmak üzere bütün
insanlara merhamet göstermenin yanı sıra, diğer tüm canlılara da merhametli davranmak müminlerin görevidir.
Ebû Hüreyre (r.a) bildiriyor: Resûlullah Efendimiz {s.a.v) buyurdular ki:
"Bir adam yolda yürürken susadı ve susuzluğu arttı. Derken bir kuyuya rastladı. İçine inip susuzluğunu giderdi. Çıkınca susuzluktan soluyup toprağı yemekte olan bir köpek gördü. Adam kendi kendine, 'Bu köpek de benim gibi susamış' deyip tekrar kuyuya inip, mestini su ile doldurup ağzıyla tutarak dışarı çıktı ve köpeği suladı. Allah onun bu davranışından memnun
kaldı ve günahlarını affetti."
Resûlullah'ın yanındakilerden bazıları, "Ey Allah'ın Resulü! Yani bizim için hayvanlara yaptığımız iyiliklerden dolayı bir sevap var mıdır?" dediler. Peygamber Efendimiz (s.a.v)
"Evet! Her canı olan varlığa yapılacak bir iyilik için sevap vardır" buyurdu.291
Bir diğer rivayette şöyle anlatılmıştır: "Fahişe bir kadın, sıcak bir günde, bir kuyunun etrafında dönen bir köpek gördü, susuzluktan dilini çıkarmış soluyordu. Kadıncağız mestini çıkararak (onunla su çekip köpeği suladı). Bu sebeple kadın bağışlandı."292
Bir keresinde Şureyk (rah) sofrasında gördüğü Fars topraklarına ait bir karıncaya acır, geri dönerek 4 fersah (yaklaşık 23 km.) bir yol alıp karıncayı toprağına bırakır. Yine bu zat karıncalara ekmek ufalayıp yuvalarının içine bırakırdı. 293
Bâyezid-i Bistâmî hazretleri, Hemedan'dan hardal tohumu satın almıştı. Bistâm'a gelince tohumdan bir karınca çıktı. Karıncayı aldı. Hemedan'a götürdü ve aldığı yere bıraktı.294
Ferîdüddin Attâr bu menkıbeyi anlattıktan sonra der ki:
"İşte Allah'ın emrine saygı ve yaratıklarına şefkat budur."
295

291 Buhârî, Vudû, 33, Mezâlim, 23, Edeb, 27; Müslim, Selâm, 41 (nr.153);
Ebû Davud, Cihâd, 44 {nr. 2550); Mâlik, Muvatta, Sıfatü'n-Nebî, 10 (nr.23); İbn Hibbân, es-Sahîh, nr. 544.
292 Buhârî, Bed'ü'l-Halk, 17, Enbiyâ, 54; Müslim, Selâm, 41 (nr. 154).
293 Şa'rânî, Tenbîhü'l-Muğterrin, s. 191.
294 Kuşeyrî, Risale, s. 106; Yâfiî, Neşrü'l-Mehâsin, s. 140; Bursevî. Rûhu't-Beyân, 1/31.
295 Ferîdüddin Attâr, Tezkiretü'l-Evliyâ, s. 54.

Hiç yorum yok: